หนุ่มญี่ปุ่น

มีใครเชื่อเรื่องพรหมลิขิตกันไหมคะ โนเองไม่เคยเชื่อมาก่อน แต่แล้วจังหวะและเวลาก็นำพาให้เราสองคนได้มาเจอกัน 18 มิถุนายน 2017 　　ขณะที่เราไปออกทริปกันที่หัวหินกับเพื่อนสนิทสมัยเรียนที่คณะอักษร จุฬา จู่ๆเพื่อนคนนึงในกลุ่มก็ชวนไปไหว้พระที่วัดถ้ำเขาเต่า ซึ่งเป็นวัดที่ครอบครัวของเพื่อนนับถือมากๆ เมื่อเราไปถึงวัดซึ่งอยู่บนเชิงเขาติดทะเล ก็ค่อยๆเดินขึ้นไปบนยอดเขาเพื่อที่จะไปชมวิวทะเลสวยงาม ระหว่างทางมีสิ่งศักสิทธิ์ให้กราบไหว้มากมาย ขากลับเพื่อนคนนั้นก็ชวนเข้าไปกราบไหว้องค์พระอีกองค์ ซึ่งอะไรดลใจไม่รู้เพราะอยู่ๆเราก็ขอกับท่านว่า หากมีใครจะเข้ามาขอให้เป็นเนื้อคู่ที่จะได้แต่งงานกัน และหากเป็นไปได้ขอเป็นคนญี่ปุ่น เผื่ออนาคตจะได้ไปอยู่ญี่ปุ่นใกล้กับคุณยาย หากได้เจอแล้วจะพากลับมาไหว้ท่านค่ะ 15 กรกฎาคม 2017 　　หลังจากที่ไปขอพรก็ใช้ชีวิตอย่างปกติ ช่วงนั้นแอบเครียดเรื่องงานประจำที่ทำอยู่ ซึ่งตอนนั้นโนทำงานอยู่ที่บริษัทญี่ปุ่นในไทยแห่งหนึ่ง วันนั้นจำได้ว่าไปเรียนเพิ่มเติมที่คณะบัญชี จุฬา เป็นหลักสูตรสำหรับคนนอก เรียนสั้นๆแค่เสาร์อาทิตย์ ระหว่างพักเที่ยงหลังทานข้าวเสร็จและยังมีเวลาก่อนคลาสบ่ายเล็กน้อย โนจึงโทรหาเพื่อนร่วมงานที่อยู่สาขาญี่ปุ่น ชื่อ “แม็กกี้” ซึ่งเป็นคนไทยที่ไปเรียนที่ประเทศญี่ปุ่นตั้งแต่มัธยมปลายอยู่ยาวจนเข้าทำงานที่ญี่ปุ่น เมื่อโนโทรหาว่าทำอะไรอยู่ พอจะปรึกษาเรื่องย้านงานได้ไหม แม็กกี้เลยบอกว่าเพื่อนสนิทสมัยเรียนมหาวิทยาลัยมาหาที่บ้าน เปิดกล้องสิ เดี๋ยวแนะนำให้รู้จักกัน 　　แม็กกี้แนะนำว่าเพื่อนคนนี้ชื่อ โชเฮ เป็นลูกเจ้าของร้านดอกไม้ ที่จังหวัดอิวาเตะ แต่ตอนนี้เป็นพนักงานออฟฟิศที่โตเกียวอีกไม่นานจะกลับไปช่วยกิจการที่บ้าน ตอนนั้นแม็กกี้รู้ว่าโนเองชอบและจัดดอกไม้เป็นงานอดิเรกอยู่แล้ว เลยอยากให้เราได้รู้จักกันไว้ เผื่อช่วยเหลือกิจการร้านดอกไม้ของโชเฮได้ เมื่อโชเฮกลับไปสานต่อ เลยให้เราสองคนได้แลกไลน์กันไว้ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเราสองคนที่มีเพื่อนเป็นสื่อกลาง น่าแปลกที่คนสองคนอยู่กันคนละประเทศ แถมไม่น่าจะรู้จักกันได้ แต่กลับได้รู้จักกันด้วยจังหวะของการโทรและดอกไม้ที่เราชอบเหมือนกัน 17 กรกฎาคม […]